zaterdag 18 mei 2019

Een sprankeltje anima minima in 'Le Chicon'

In deze blog wil ik graag even terugkijken naar de voorstelling Le Chicon van Maxime Waladi. Maxime schetste op een grappige manier het verloop van zijn leven dat hem gemaakt heeft tot wie hij momenteel is. Hij vertelde een persoonlijk en emotioneel verhaal met humor als afleiding of opluchting voor als het even te serieus en zwaar zou zijn door al de emoties die opgewekt zouden kunnen worden. Maxime kende geen schaamte, zowel in zijn woorden niet als in zijn daden. Hij vertelde gewoon zijn verhaal, zonder schoonheidsfilter om de harde realiteit te verbergen. Hij sprak over tal van onderwerpen die de naam taboe waardig zijn. In zeker zin maakte hij gebruik van onze (het publiek hun) anima minima, namelijk ons vermogen om achter de humor te kijken en hier iets aan te wakkeren dat ons werkelijk raakt. Je kan de reële boodschap die Maxime wilde overbrengen ook zien als een poging om ons het sublieme te laten ervaren. Deze achterliggende boodschap is niet iets waar we met plezier aan terugdenken, in tegendeel: het schrikt ons af, we voelen medelijden maar laten dit gevoel niet aan de oppervlakte komen omdat we dan oog in oog komen te staan met onze onmacht. En dit is iets waar geen mens bij wilt stilstaan.
Door te horen wat voor situaties er bestaan, beginnen we te denken aan de mogelijkheid dat wij in zo een situatie terecht zouden komen. Dit zorgt er dan weer voor dat we er direct aan herinnerd worden hoeveel geluk wij hebben in onze huidige levenssituatie. Hier zien we met andere woorden twee kenmerken van het concept 'il y a', namelijk het opkomen van het factum van het bestaan (blij zijn met je leven) en tegelijkertijd het besef dat er de mogelijkheid is van het niet bestaan, namelijk dat je je evengoed in die andere situatie kon bevinden. Dit is uiteraard niet hetzelfde als het alsmaar doorgaande besef dat je bestaat en dat je er dus evengoed niet had kunnen zijn maar omdat Le Chicon een vorm van anima minima bevat, denk ik dat de 'il y a' kenmerken hier ook toepasbaar op kunnen zijn.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Afsluitende post

Tijdens dit semester hebben we zoveel verschillende visies op de kunst  gezien die allemaal op de een of andere manier logisch zijn, dat ik ...